In elk project zoek ik naar relaties — tussen mens, ruimte, materiaal en omgeving.
Een ontwerp is voor mij nooit een op zichzelf staand object,
maar een knooppunt in een groter netwerk van invloeden, verhalen en zorg.
Ik ontwerp met aandacht voor wat voorafgaat, wat rondom beweegt,
en wat blijft resoneren wanneer de vorm vervaagt.

(toon: beschouwend, rustig, zintuiglijk — sluit aan bij symbiose, hervormen en mens & materie)

Een ontwerp is voor mij nooit een object, maar een knooppunt in een groter netwerk van invloeden, verhalen en zorg.

ontwerpen is nooit een geïsoleerde handeling

BRUNO LATOUR

“To design is always to redesign. There is no beginning, only transformations.”
— Bruno Latour

De Franse filosoof en antropoloog Bruno Latour inspireert me in mijn manier van kijken naar de wereld.
Zijn Actor-Network Theory vertrekt van het idee dat alles om ons heen met elkaar verbonden is: mensen, materialen, technologieën, landschappen — allemaal actoren in een voortdurend netwerk van relaties.
Latour leert dat niets op zichzelf staat: elke handeling, elk object, elk spoor maakt deel uit van een groter geheel.

relaties — wederzijdse invloed — netwerk — meer-dan-menselijk — tijdelijkheid — re-assemblage — material agency — samenstelling van de wereld

Netwerken van relaties

Meer-dan-menselijke verbondenheid

Materiële agency (materiaal dat mee bepaalt)

Ruimte als levend web

De ontwerper als bemiddelaar

Tijdelijkheid als ontwerppartner

Re-assemblage van het bestaande

Composing the common world

Geen object, maar een gebeurtenis

Ecologie van relatie

OPO16 BIAG 2021-2022
MENS _ RUIMTE _ COMPOSITIE

SINT-MICHIELSBRUG TE GENT

Ik koos ervoor om mij één te vormen met het vlak, waarna een man mij kwam vergezellen. Ik was een buitenbeentje in de tunnel, door mijn houding, mijn doel en mijn uitzicht. De man vormde met mij een breekpunt in de tunnel, net als de kalk-en roestvorming. De vorm die wij aannamen was niet zomaar, want we zochten onbewust naar dekking en bescherming. Wij werden kleiner en de tunnel werd groter. De tunnel wil continu een verhaal vertellen door ingrepen van de mens en zijn unieke vorm.

DESPERADOS

De tunnel is een herkenningspunt, maar ook een uitlatingspunt. De organische elementen die zich in de tunnel verspreiden, geven het exterieur en het interieur een samenhang die resulteren in een interactie met de passage.

MULTISENSORALITEIT & PASSAGE

FINAAL FRAGMENT

Een Verstrikt Gesprek : FORT NAPOLEON, OOSTENDE

Een visnet dat niet wil blijven waar het is — het wringt, trekt, zoekt zijn weg naar buiten.
Het lijkt te ademen, te reageren op het zout, de wind, de stilte.

Het fort houdt vast, het touw wil los —
toch ontstaat er tussen beide een gesprek.
De muren, het licht, de lucht: ze beïnvloeden het touw, en het touw beïnvloedt hen terug.
Zo wordt het niet langer een object, maar een actor binnen een groter netwerk van relaties.


De installatie onderzoekt wat het betekent om verbonden te zijn:
tussen mens en materiaal,
tussen site en non-site,
tussen controle en vrijheid.
Een herinnering dat zelfs het stilste touw iets te zeggen heeft,
wanneer we leren luisteren naar materie.

EXPRESSIE BIAG 2021-2022
site / non-site

Een draaiend wiel voerde ons doorheen een traject die ons leidde tot het uitpuren van abstractie.
Vormen en kleuren, ritmes en contrasten werden gefilterd doorheen een cilindervormig object.
Eenpuur beeld van diepte en lichtwerking kwam op onze lens terecht. De wederkerende looping bracht
een afstandsbepalende extensie in beeld die gestuurd werd door een stug touw.
Vormen en kleuren, ritmes en contrasten werden gefilterd doorheen een cilindervormig object.
EeN puur beeld van diepte en lichtwerking kwam op onze lens terecht. De wederkerende looping bracht
een afstandsbepalende extensie in beeld die gestuurd werd door een stug touw.

EXPRESSIE:
INTERFACE-INTERACTIE

PUUR VAN
DE
MUUR

OostCampus in Oostkamp, ontworpen door Carlos Arroyo, transformeert een oude industriële loods tot een licht en organisch bestuurscentrum waar hergebruik en duurzaamheid centraal staan.
Binnen vormen witte, golvende gewelven een publieke ruimte die openheid, verbinding en gemeenschap uitdrukt — een hedendaagse vertaling van architectuur als sociaal landschap.

ABSTRACTIE X BEWEGING

OOSTCAMPUS TE OOSTKAMP

Ook in de antropologie vind ik echo’s van die gedachte.
Antropologen zoals Jan Bleyen tonen dat architectuur niet enkel bouw is, maar een menselijke én materiële praktijk — een taal van gewoonten, rituelen en betekenissen.
In zijn boek Antropologie van de Architectuur (Acco Uitgeverij) beschrijft hij hoe ruimte gelezen kan worden als een verhaal van relaties: hoe we wonen, hoe we omgaan met materialen, hoe we deel uitmaken van een groter geheel.

Antropologie, ook wel menskunde of mensleer, is de wetenschap die de mens in zijn totaliteit bestudeert, zowel fysiek als cultureel.

bewustwording van plaats

verlangen naar verbinding
en de
buitenwereld